Mei 2004, 15 jaar geleden, kochten we dit appartement op de begane grond. Een prima starterswoning met ruime tuin aan voor- en achterzijde. Inmiddels zijn we jaren verder, hebben we 3 opgroeiende kinderen en is per 1 Mei dit jaar de woning verkocht! Wij gaan dus verhuizen!
Na jaren van klein wonen gaan we ons geliefde huisje inruilen voor een veel groter exemplaar.
Daarover vertel ik hier al iets meer.
Het kleine huisje in de binnenstad heeft ons heel veel gebracht. De geborgenheid en veiligheid die we de kinderen konden bieden was fantastisch! Waar ik ook ben, ik ben altijd maar een stemgeluid van de kinderen verwijderd. En voor mijn kinderen is dat heel goed geweest.
In een klein huis is geen ruimte voor ruzie en kom je elkaar zo vaak tegen dat boosheid het beste meteen maar uitgesproken en vergeven moet worden. De kinderen, maar ook wij als geliefden, hebben daar veel oefentijd in gehad. We zijn daardoor een hecht team als gezin en zijn dankbaar voor dit huis in die zin.
Dit huis is in de afgelopen jaren ook mijn canvas geweest om meerdere stijlen uit te werken, aan te voelen en zo mijn eigen woonsmaak te ontwikkelen. De foto's die ik hier laat zien zijn van afgelopen nazomer. Toen we net de vloer geverfd hadden, en de meubels daardoor op zijn mooist uitkomen.
Meubels die mijn man maakte. En waar ik nog altijd heel blij mee ben. De bank bij de eettafel. De lamp erboven, de schouw, waar ook onze tv en nog een heleboel spullen meer in verstopt staan.
In de keuken verfden we de donkere eiken kastjes, in de badkamer hingen we een 'gratis af te halen' meubel op. De kinderkamers zijn op maat gemaakt door mijn man. En zo hebben we iedere ruimte met liefde ingericht, mooier gemaakt en er echt ons thuis gebouwd.
Onze slaapkamer hierboven, en de kinderkamers in de foto's hier onder.
De 2 kinderkamers zijn optisch bedrog. Het is 1 kamer van 7m2, waar we het bed in het midden zetten en een extra ingang in de muur maakten. (De twee deuren van de kinderkamer zie je in de foto bovenaan deze blogpost. De foto van de woonkamer.) Zo heeft onze tienerzoon een eigen speelplek en kan hij zijn lego laten staan. En aan de andere kant de twee meisjes die, met heel veel opbergruimte voor speelgoed, wat weinig speelruimte overhouden. Meestal spelen de meisjes liever dicht bij mij in de buurt en niet in hun kamertje. Maar in ons nieuwe huis hebben ze de grootste kamer van ons allemaal!
En daar vertel ik binnenkort meer over!
Reactie schrijven
Frank Pieters (maandag, 12 augustus 2019 12:29)
Ik zag de leuke scharnierende lamp gemaakt van een buis. Hoe hebben jullie die gemaakt en welke materialen hebben jullie gebruikt?
Groet Frank
Netty (woensdag, 21 augustus 2019 21:23)
Hoi,
In de VT Wonen zag ik de scharnierende wandlamp. Ik zou zo,n lamp graag (laten) maken. Kunt u meer info geven hoe deze wandlamp gemaakt kan worden?